Ο επιπολασμός της εξασθένησης ακοής διπλασιάζεται σε κάθε δεκαετία της ηλικίας. Το 4,6% ατόμων με κάποιο είδος απώλειας ακοής είναι ηλικίας 18-44 ετών, το 14% μέσης ηλικίας (45-64) και το 54% (άνω των 65 ετών). Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η ακοή σχετίζεται με φτωχή σωματική δραστηριότητα. Διάφορες παθολογικές αιτίες απόρροια της έλλειψης άσκησης μπορούν να αποτελέσουν θεμέλιο για ακουστική βλάβη. Τα συμπτώματα απώλειας ακοής είναι ισχυρά σε πολλαπλούς παράγοντες που σχετίζονται με καρδιοαγγειακές παθήσεις όπως η νόσος των στεφανιαίων αρτηριών, στηθάγχη, έμφραγμα μυοκαρδίου, υπέρταση.
Τα ζωντανά κύτταρα στο ανθρώπινο σώμα εξαρτώνται από την κατάλληλη παροχή οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών προκειμένου να διατηρηθεί η λειτουργία τους. Για να συμβεί αυτό χρειάζεται λειτουργική και δομική ακεραιότητα της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων. Η υπέρταση αποτελεί την πιο κοινή αγγειακή διαταραχή που μπορεί να επηρεάσει τις δομικές αλλαγές στη καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία. Υψηλή πίεση στο αγγειακό σύστημα μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία στο εσωτερικού του αυτιού το οποίο τροφοδοτείται από την πρόσθια κάτω εγκεφαλική αρτηρία και διαχωρίζεται στη κοχλιακή αρτηρία και πρόσθια αιθουσαία αρτηρία με αποτέλεσμα προοδευτική ή ξαφνική απώλεια ακοής. Ένας πρόσθετος αγγειακός παθοφυσιολογικός μηχανισμός είναι η αύξηση του ιξώδους του αίματος που μειώνει την τριχοειδή ροή του και οδηγεί σε μειωμένη μεταφορά οξυγόνου προκαλώντας υποξία των ιστών με αντίκτυπο την απώλεια ακοής. Πρέπει λοιπόν να δοθεί σημασία στη πρόληψη των μηχανισμών που προκαλούν κυκλοφορικά προβλήματα και έχουν ως αποτέλεσμα εκφύλιση της ακοής.
Υπάρχουν στοιχεία ότι ένα υγιές καρδιοαγγειακό σύστημα μπορεί να έχει προστατευτικό ρόλο στη διατήριση της ακοής. Άτομα που έχουν υψηλά επίπεδα καρδιοαγγειακής φυσικής κατάστασης έχουν πιο οξεία ακοή και είναι λιγότερο ευαίσθητα στην απώλεια ακοής λόγω έκθεσης σε έντονο συνεχή ήχο. Η καρδιοαγγειακή φυσικοθεραπεία μέσω της τακτικής θεραπευτικής άσκησης (αερόβια άσκηση) μπορεί να ελαττώσει με τις χρόνιες καρδιοαγγειακές προσαρμογές που επιτυγχάνει, τα επίπεδα απώλειας της ακοής από έκθεση σε θόρυβο διατηρώντας χαμηλό το επίπεδο ευαισθησίας της.
Το πρόγραμμα καρδιοαγγειακής φυσικοθεραπείας περιλαμβάνει αερόβια άσκηση σε εργομετρικό ποδήλατο διάρκειας οκτώ εβδομάδων με συχνότητα τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Η άσκηση ποδηλασίας γίνεται με στόχο η καρδιακή συχνότητα να διατηρηθεί σε ένα επίπεδο του 70% της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου. Ο χρόνος διάρκειας της άσκησης είναι τριάντα λεπτά.
Τα άτομα μέτριας κατηγορίας καρδιοαγγειακής ικανότητας (μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου = 32 ml/kg/min) μετά το τέλος του προγράμματος βελτίωσαν την μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου κατά 25% (μέσος όρος 37 ml/kg/min). Αυτό όμως που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ότι η βασική τους ακοή βελτιώθηκε σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα σύμφωνα με το ακοόγραμμα. Συγκεκριμένα τα μέσα επίπεδα ακοής της βασικής γραμμής σε δύο συχνότητες (2 και 3 KHZ) βελτιώθηκαν ενώ παρατηρήθηκε χαμηλή ευαισθησία σε έντονο συνεχή ήχο στις εκτιμώμενες συχνότητες (2, 3 και 4 KHZ).
Ο μηχανισμός που σχετίζεται με την καρδιοαγγειακή ικανότητα και την ευαισθησία της ακοής υποστηρίζει ότι η αυξημένη δραστηριότητα των οξειδωτικών ενζύμων που συνδέονται με την καρδιοαγγειακή ικανότητα μπορεί να είναι εν μέρει υπεύθυνη για την καλύτερη ακοή σε άτομα με υψηλή φυσική κατάσταση. Οι προσαρμογές που συμβαίνουν στους σκελετικούς μύες κατά τη διάρκεια της άσκησης μεταφέρονται σε κάποιο βαθμό στο άνω τμήμα του σπειροειδούς συνδέσμου το οποίο σχηματίζει το εξωτερικό τοίχωμα του κοχλιακού αγωγού που περιέχει πολυάριθμους τριχοειδείς βρόχους και μικρά αιμοφόρα αγγεία. Ο κοχλιακός αγωγός ελέγχει την αιθουσαία και ακουστική λειτουργία. Η αύξηση της μυοσφαιρίνης και της ροής του αίματος των σπλαγχνικών οργάνων σε άτομα με υψηλή καρδιοαγγειακή ικανότητα μπορεί να επηρεάσει θετικά την παροχή οξυγόνου σε δομές που απαιτούν ενέργεια στο εσωτερικό του αυτιού.
Η διαπίστωση ότι η καρδιοαγγειακή ικανότητα παίζει ρόλο στην ευαισθησία της ακοής είναι ενδιαφέρουσα. Η ικανότητα ακοής μπορεί να ενισχυθεί ταυτόχρονα με την βελτίωση της καρδιοαγγειακής λειτουργίας μετά από πρόγραμμα καρδιοαγγειακής φυσικοθεραπείας διάρκειας οκτώ εβδομάδων. Ένα τέτοιο πρόγραμμα μπορεί να συντηρήσει την ακοή βελτιώνοντάς την, σε μερικές από τις μετρηθείσες συχνότητες ενισχύοντας παράλληλα το καρδιοαγγειακό σύστημα αλλά συνολικά και την υγεία.
