Cardio Physiotherapy

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Η νόσο πάρκινσον είναι μια κοινή προοδευτική νευροεκφυλιστική διαταραχή που επηρεάζει περίπου δέκα εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Οι ασθενείς παρουσιάζουν κινητικές, γνωστικές, συμπεριφορικές και αισθητικές επιπλοκές. Η δυσκαμψία, ο τρόμος και η αδυναμία επηρεάζουν τους ανώτερους αεραγωγούς και τη μυϊκή αναπνευστική αντλία δημιουργώντας αναπνευστική δυσλειτουργία που αποτελεί κοινή αιτία θανάτου. Τα μοντέλα αναπνευστικής δυσλειτουργίας περιλαμβάνουν δευτερογενείς περιοριστικές αλλαγές λόγω ακαμψίας του θώρακα και τυπικά συμπτώματα δύσπνοιας και υπνηλίας κατά τη διάρκεια της ημέρας λόγω υποξίας και οξέως συριγμού. Μείωση πνευμονικών όγκων εμφανίζεται λόγω κυφοσκολίωσης και απόφραξη ανώτερων αεραγωγών με υποφωνία. Παρατηρείται μη φυσιολογικός έλεγχος της αναπνοής ο οποίος οδηγεί σε μειωμένη αντίληψη της δύσπνοιας. Αυτό συμβαίνει διότι η εξέλιξη της νόσου περιορίζει την ανοχή του ασθενούς στην άσκηση τοποθετώντας τα αναπνευστικά προβλήματα σε δεύτερη μοίρα.

Περισσότερα...

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Η αναπνευστική φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει τεχνικές βαθιάς και αργής αναπνοής που χρησιμοποιούνται σε μια ποικιλία ασθενειών όπως η υπέρταση και οι πνευμονικές ασθένειες. Όσον αφορά τα σύνδρομα οξέως ή χρόνιου πόνου οι τεχνικές αυτές ενσωματώνονται με πολλούς τρόπους σε προσεγγίσεις θεραπείας. Στην Ιατρική ο έλεγχος, η συχνότητα και το βάθος της αναπνοής προτείνεται ως μια συμπληρωματική προσέγγιση την οποία μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι ασθενείς για αυτοδιαχείριση του πόνου. Ειδικά για τον έλεγχο του πόνου η αργή βαθιά αναπνοή με ρυθμό χρησιμοποιείται συνήθως στη κλινική και νοσοκομειακή περίθαλψη για ασθενείς με πόνο.

Περισσότερα...

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Το άσθμα αποτελεί ένα κύριο πρόβλημα της δημόσιας υγείας. Επηρεάζει περίπου το 8-10% του πληθυσμού και είναι παρών στο 18% παιδιών ηλικίας κάτω από 12 ετών. Χαρακτηρίζεται από φλεγμονή των αεραγωγών. Όσο πιο σοβαρή είναι η ασθένεια και λιγότερο ελέγχεται, τόσο υψηλότερα τα συμπτώματά της όπως απόφραξη των αεραγωγών, βρογχική αντιδραστικότητα (τάση του τραχειοβρογχικού δέντρου να αντιδρά εμφανίζοντας βρογχόσπασμο σε μια σειρά μη αλλεργιογόνων ερεθισμάτων όπως η εισπνοή κρύου αέρα), δύσπνοια, συριγμός και κόπωση. Η απόφραξη των αεραγωγών παρεμποδίζει την είσοδο του αέρα μέσα στους πνεύμονες κατά την εισπνοή αυξάνοντας το φορτίο στους αναπνευστικούς μύες. Η αυξημένη αντίσταση των αεραγωγών λόγω της απόφραξης διαταράσσει την φυσιολογική αναπνευστική απόκριση κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης οδηγώντας σε δύσπνοια. Το βρογχικό άσθμα προκαλεί φλεγμονή των βρόγχων και αυξημένη συσταλτικότητα των λείων μυϊκών ινών. Αυτή η φλεγμονή ελέγχεται ανεπαρκώς παρά τις μεγάλες δόσεις κορτικοστεροειδών που δίνονται στην προεφηβική ηλικία. Επομένως αυξάνεται η ανάγκη μιας εναλλακτικής αποτελεσματικής φυσικής θεραπείας.

Περισσότερα...

Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι ο πιο συνηθισμένος τραυματισμός συνδέσμου στο γόνατο. Κατόπιν αυτού του τραυματισμού αυξάνεται ο κίνδυνος μελλοντικών κοινών προβλημάτων με τη μορφή λειτουργικών περιορισμών και αλλοιώσεων της άρθρωσης. Δευτερεύουσες επιδράσεις περιλαμβάνουν ελαττωματική νευρομυϊκή λειτουργία με μειωμένη αντοχή, λειτουργική απόδοση, διαφορετικό πρότυπο κίνησης και εξασθένηση του ορθοστατικού ελέγχου τόσο μετά από οξύ ή χρόνιο τραυματισμό του συνδέσμου όσο και μετά την ανασυγκρότησή του. Οι ασθενείς αυτοί αν και λειτουργούν καλά κατά τη διάρκεια της καθημερινής ζωής έχουν μειωμένη ικανότητα να διατηρήσουν ισορροπία ρίχνοντας βάρος στο τραυματισμένο πόδι σε απαιτητικές καταστάσεις ενώ είναι κουρασμένοι. Αυτό σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο περαιτέρω τραυματισμών. Η κόπωση προκαλείται από ένα συνδυασμό διαφορετικών φυσιολογικών μηχανισμών που εμφανίζονται τόσο στο κεντρικό όσο και στο περιφερικό σύστημα επηρεάζοντας τις προσκείμενες νευρομυϊκές οδούς και εκφράζεται ως έλλειψη ιδιοδεκτικότητας. Έτσι η μυϊκή κόπωση οδηγεί σε μείωση της απόδοσης για εργασία η οποία μπορεί να έχει επίδραση στον ορθοστατικό έλεγχο.

Περισσότερα...

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Το σύνδρομο GBS είναι μια οξεία, φλεγμονώδης μεταλοιμώδη αυτοάνοση πολυνευροπάθεια που προκαλεί απομυελίνωση των περιφερικών νεύρων του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Η απομυελίνωση στους νευράξονες των περιφερικών νεύρων καταλήγει σε συμμετρική παράλυση των κινήσεων η οποία ξεκινά από τα κάτω άκρα και ανεβαίνει προοδευτικά προς τα επάνω προκαλώντας μυρμήγκιασμα, καυσαλγία και ασφυξία. Η μυϊκή αδυναμία και οι αλλαγές στην αισθητικότητα επηρεάζουν την ισορροπία, τη στάση σώματος, την κινητικότητα των αρθρώσεων και τη βάδιση. Η παράλυση των μυών του προσώπου στο 50% της πλειονότητάς τους αυξάνει το ρίσκο της αναπνευστικής ανεπάρκειας. Το 40% των ασθενών αυτών παρουσιάζουν αναπνευστική δυσχέρεια. Αυτό οφείλεται στην εμπλοκή των νεύρων που νευρώνουν τους μύες του θώρακα καθώς και του φρενικού νεύρου προκαλώντας παράλυση των εισπνευστικών μυών και του διαφράγματος.

Περισσότερα...

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

O πόνος στον αυχένα είναι μια απο τις κύριες αιτίες αναπηρίας παγκοσμίως. Μέχρι στιγμής έχει θεωρηθεί ως μυοσκελετική παθολογική κατάσταση. Αν και είναι κατα κύριο λόγο ένα πρόβλημα του νευρο-μυοσκελετικού συστήματος η στενή ανατομική σύνδεση της αυχενικής με τη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης οδηγεί στην διαπίστωση ότι ο πόνος στον αυχένα δημιουργεί αλλαγές σε αυτές τις περιοχές με αντίκτυπο στην αναπνευστική λειτουργία. Η μυϊκή δύναμη, η στάση κεφαλής και η ιδιοδεκτικότητα επηρεάζονται σε αυτους τους ασθενείς ενώ ψυχολογικές καταστάσεις όπως άγχος, κατάθλιψη, κινησιοφοβία οδηγούν σε αποφυγή των κινήσεων συμβάλλοντας σε δυσλειτουργία των αυχενικών μυών και μεταβολές στη μηχανική του θωρακικού κλωβού. Η ένταση του πόνου σχετίζεται με τη δύναμη των αναπνευστικών μυών ενώ η δύναμη των αυχενικών μυών αποτελεί σημαντικό προγνωστικό παράγοντα αδυναμίας της αναπνευστικής λειτουργίας. Όλοι αυτοί οι παράμετροι έχουν τη δική τους συμβολή στην ανάπτυξη αναπνευστικής δυσλειτουργίας.

Περισσότερα...

Παρά τη μεγάλη επικράτηση της χρόνιας οσφυαλγίας στο γενικό πληθυσμό οι επιλογές σχετικά με τις αποτελεσματικές θεραπευτικές στρατηγικές διϊστανται. Η σταθεροποίηση του κορμού κατά τον ορθοστατικό έλεγχο μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αιτιολογία της χρόνιας οσφυαλγίας. Υπάρχει στενή σχέση μεταξύ φτωχής σταθερότητας του κορμού και πόνου στη μέση με μείωση της μυϊκης δραστηριότητάς του και της σταθερότητας της σπονδυλικής στήλης σε οξείες και χρόνιες καταστάσεις όπως η παραμορφωτική σπονδυλαρθρίτιδα (με ή χωρίς κήλη), η πρόπτωση του δίσκου και η σπονδυλολίσθηση. Αυτή η σχέση οδηγεί σε διαφορές στο αναπνευστικό πρότυπο μεταξύ των ατόμων με ή χωρίς χρόνιο πόνο στη μέση. Τα αναπνευστικά σχήματα έχουν τροποποιηθεί με διαφορές στην ικανότητα των πνευμόνων και στη μηχανική του διαφράγματος.

Περισσότερα...

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Το σύνδρομο υπνικής άπνοιας χαρακτηρίζεται απο περιορισμό της ροής του αέρα ως αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενης απόφραξης του ανώτερου αεραγωγού κατά την διάρκεια του ύπνου. Συνοδεύεται συχνά απο αποκορεσμό οξυγόνου και υπερκαπνία. Η επαναλαμβανόμενη άπνοια, υποξία και υπερκαπνία όπως επίσης ο κατακερματισμός του ύπνου μαζί με την αυξημένη αρνητική ενδοθωρακική πίεση, αποτέλεσμα της αυξημένης δουλειάς των αναπνευστικών μυών έτσι ώστε να παραμείνουν ανοιχτοί οι αεραγωγοί καταλήγουν σε εξασθένηση του κεντρικού νευρικού, καρδιαγγειακού συστήματος και μεταβολικής λειτουργίας. Η διάγνωσή του γίνεται μέσω υπολογισμού του δείκτη υπνικής άπνοιας που είναι η αναλογία του συνολικού αριθμού άπνοιας και της υπερβολικά ρηχής αναπνοής στη συνολική διάρκεια του ύπνου.

Περισσότερα...

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια μακροχρόνια ασθένεια που χαρακτηρίζεται απο αλλοίωση του χόνδρου στις αρθρώσεις με αποτέλεσμα την συνεχή τριβή των οστών μεταξύ τους και την δημιουργία δυσκαμψίας, πόνου και μειωμένου εύρους κίνησης. Σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα γόνατος η ικανότητα έγερσης απο την καρέκλα, η άνετη στάση και η χρησιμοποίηση της σκάλας είναι συχνά περιορισμένη. Ο πόνος και η μυϊκή αδυναμία οδηγούν σε αναπηρία. Επιπρόσθετα η παχυσαρκία, έλλειψη άσκησης, γενετική προδιάθεση, οστική πυκνότητα και φύλλο αποτελούν παράγοντες οι οποίοι συνδέονται με την νόσο.

Περισσότερα...

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Η φυσική δραστηριότητα είναι μια τροποποιήσιμη συμπεριφορά που συνδέεται με την υγεία, τη λειτουργική κατάσταση και τη μακροζωϊα. Ένας φυσικά ενεργός τρόπος ζωής έχει γίνει αποδεκτός στόχος της δημόσιας υγείας. Όσον αφορά τον γενικό πληθυσμό, είναι γνωστό ότι η τακτική σωματική άσκηση βοηθά στη δευτερογενή πρόληψη πολλών χρονίων παθήσεων. Ο επιπολασμός της καθιστικής συμπεριφοράς είναι υψηλότερος στους ηλικιωμένους ενήλικες και αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την υγεία αυξάνοντας την ανάπτυξη πολλών χρόνιων ασθενειών. Ο κίνδυνος  μειώνεται με αυξημένη φυσική δραστηριότητα.

Περισσότερα...