Cardio Physiotherapy

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Το σύνδρομο μυοσκελετικού πόνου είναι μια διαδεδομένη διαταραχή χρόνιου πόνου που επηρεάζει περίπου το 85% των ασθενών στις κλινικές πόνου και το 9% στις νοσοκομειακές κλινικές. Κάποια στιγμή στη ζωή του το 85% του γενικού πληθυσμού θα παρουσιάσει μυοσκελετικό πόνο. Αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες αναπηρίας, κόπωσης, συναισθηματικών αλλαγών, μειωμένης ποιότητας ζωής και περιορισμών στην καθημερινή ζωή. Η θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακολογικές και μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις όπως η φυσικοθεραπεία (ηλεκτροβελονισμός, ξηρή βελόνα, λεϊζέρ, μάλαξη, θεραπευτική άσκηση).

Περισσότερα...

Παθοφυσιολογία της ημικρανίας

Η ημικρανία είναι μια ανασταλτική νευροαγγειακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μονομερή πονόλαιμο και ένα πλήθος νευρολογικών συμπτωμάτων όπως η υπερευαισθησία στο φώς, ήχο, μυρωδιές, ναυτία και μια ποικιλία αυτόνομων γνωστικών, συναισθηματικών και κινητικών διαταραχών. Το 16% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από ημικρανία και περίπου το 1/3 αυτών προηγείται από νευρολογικά συμπτώματα που συνδέονται με παροδική δυσλειτουργία του εγκεφαλικού φλοιού γνωστή ως αύρα. Η αύρα ενεργοποιεί το τριδυμο-αγγειακό σύστημα που αποτελείται από νευρώνες του τριδύμου νεύρου που τροφοδοτούν τα εγκεφαλικά αιμοφόρα αγγεία. Τα συμπτώματα που εμφανίζονται πριν την εμφάνιση ημικρανίας οφείλονται σε ανώμαλη νευρωνική δραστηριότητα δομών του εγκεφαλικού φλοιού. Αντίθετα η πιο πιθανή εξήγηση για τα συμπτώματα που εμφανίζονται μετά την εμφάνισή της, είναι ο βομβαρδισμός δομών του εγκεφάλου που εμπλέκονται σε αισθητήριες, συναισθηματικές και αυτόνομες λειτουργίες μέσω ενδοκρανιακών σημάτων πόνου. Οι υποθαλαμικές περιοχές ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια της ημικρανίας παίζοντας ρόλο στη διαμόρφωση του πόνου μέσω της ενεργοποίησης των τριδυμο-αγγειακών νευρώνων. Παράλληλα ενας μεγάλος αριθμός ενδογενών φλεγμονωδών διαμεσολαβητών απελευθερώνεται ευαισθητοποιώντας το τριδυμο-αγγειακό σύστημα προκαλώντας αλλοδυνία και μυϊκή ευαισθησία.

Περισσότερα...

Αθηροσκλήρωση και χρόνια οσφυαλγία

Η αθηροσκλήρωση είναι μια χρόνια εκφυλιστική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από στένωση της αρτηριακής κοιλότητας λόγω εναπόθεσης λίπους και σχηματισμού αθηρωματικών πλακών. Οι αθηρωματικές πλάκες αρχίζουν να εμφανίζονται στην κοιλιακή αορτή νωρίς στην ενήλικη ζωή από την ηλικία των 20 ετών περίπου. Το 10% του πληθυσμού στις αναπτυγμένες χώρες ήδη έχει προχωρημένες βλάβες (αθηρωματικές πλάκες) στη κοιλιακή αορτή. Η πιο ραγδαία αύξηση των πολύπλοκων αλλοιώσεων εμφανίζεται μεταξύ 44-64 ετών. Οι βλάβες συσσωρεύονται γύρω από τις οπές των αρτηριών διακλάδωσης. Η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης τροφοδοτείται από αυτές τις αρτηρίες διακλάδωσης και μπορεί να υποστεί βλάβη αν υπάρξει παρεμπόδιση λόγω αθηροσκλήρωσης. Επιπλέον στους οσφυϊκούς σπονδύλους αυτές οι αρτηρίες τροφοδοτούν περιβάλλοντες δομές όπως μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, νευρικές ρίζες και παρασπονδυλικοί μύες.

Περισσότερα...

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

H αναπνευστική φυσικοθεραπεία στο εργαστήριο φυσικοθεραπείας ανήκει σε μία από τις υπηρεσίες φυσικοθεραπείας τις οποίες λαμβάνει ο ασθενής στην κοινότητα ή δήμο στον οποίο ανήκει. Ο χώρος όπου λαμβάνει χώρα η θεραπεία είναι το εργαστήριο του φυσικοθεραπευτή το οποίο επισκέπτεται ο ασθενής που πάσχει από κάποια αναπνευστική πάθηση μετά από παραπομπή του θεράποντος ιατρού πνευμονολόγου. Μετά από την εξέταση και παραπομπή οι φυσικοθεραπευτές είναι νομικά υπεύθυνοι για την αποκατάσταση αυτών των ασθενών. Επομένως η φυσικοθεραπεία στο εργαστήριο φυσικοθεραπείας μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί στη μακροπρόθεσμη διαχείριση των ασθενών στη κοινότητα.

Περισσότερα...

Οι ρόλοι και οι ευθύνες όλων των επαγγελματιών υγείας όπως είναι και οι φυσικοθεραπευτές έχουν υποστεί τεράστια εξέλιξη τα τελευταία χρόνια. Μια βασική εξέλιξη είναι η εφαρμογή συνταγογράφησης από μη ιατρικούς επαγγελματίες υγείας σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία, η Ιρλανδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Οι στόχοι της μη Ιατρικής συνταγογράφησης εστιάζουν στη βελτίωση των αποτελεσμάτων της φροντίδας των ασθενών, στην ασφάλειά τους αυξάνοντας την πρόσβαση σε φάρμακα και στην καλύτερη αξιοποίηση των δεξιοτήτων των επαγγελματιών υγείας.

Περισσότερα...

Ο επιπολασμός της εξασθένησης ακοής διπλασιάζεται σε κάθε δεκαετία της ηλικίας. Το 4,6% ατόμων με κάποιο είδος απώλειας ακοής είναι ηλικίας 18-44 ετών, το 14% μέσης ηλικίας (45-64) και το 54% (άνω των 65 ετών). Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η ακοή σχετίζεται με φτωχή σωματική δραστηριότητα. Διάφορες παθολογικές αιτίες απόρροια της έλλειψης άσκησης μπορούν να αποτελέσουν θεμέλιο για ακουστική βλάβη. Τα συμπτώματα απώλειας ακοής είναι ισχυρά σε πολλαπλούς παράγοντες που σχετίζονται με καρδιοαγγειακές παθήσεις όπως η νόσος των στεφανιαίων αρτηριών, στηθάγχη, έμφραγμα μυοκαρδίου, υπέρταση.

Περισσότερα...

Θεωρείται η ανταγωνιστική κολύμβηση προδιαθεσικός παράγοντας; Ποιός ο τρόπος αντιμετώπισής του;

Η επαγόμενη από άσκηση βρογχοσυστολή περιγράφει τη μεταβατική στένωση των αεραγωγών μετά από άσκηση, ένα φαινόμενο που εμφανίζεται συχνά στους αθλητές αντοχής όπως είναι οι κολυμβητές οι οποίοι μπορεί να μην έχουν διάγνωση άσθματος ακόμη και αν έχουν κάποια αναπνευστικά συμπτώματα. Το ασκησιογενές άσθμα όπως αναφέρεται στην καθομιλουμένη είναι μια ξεχωριστή μορφή υπεραντιδραστικότητας των αεραγωγών που ορίζεται ως η τάση τους να συστέλλονται πιο εύκολα και περισσότερο ισχυρότερα από τους φυσιολογικούς ως απάντηση σε μια μεγάλη ποικιλία βρογχοσυσπαστικών ερεθισμάτων.

Περισσότερα...

Αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα για την ανάπτυξη άσθματος; Ποιά μη φαρμακευτική παρέμβαση προτείνεται ως συμπληρωματική στρατηγική διαχείρισής του;

Περισσότερα...

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι η δεύτερη παγκόσμια αιτία θανάτου και αναπηρίας. Η αδυναμία μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο λόγω έλλειψης δημιουργίας φυσιολογικής ποσότητας δύναμης επηρεάζει όχι μόνο τους μύες των άνω και κάτω άκρων αλλά και εκείνους του αναπνευστικού συστήματος. Οι ασθενείς παρουσιάζουν μειωμένη εθελούσια δύναμη και αντοχή των αναπνευστικών μυών καθώς και μεταβαλλόμενη κίνηση του θωρακικού κλωβού. Παρατηρείται μείωση του μέγιστου εκούσιου αερισμού με εμφάνιση περιοριστικού προτύπου αναπνοής. Υπάρχει μια τροποποίηση της διαφραγματικής κίνησης με υψηλότερη θέση του ημιδιαφράγματος η οποία σχετίζεται με μείωση της διαφραγματικής πίεσης κατά την αυθόρμητη αναπνοή και υπεραερισμό.

Περισσότερα...

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Η νόσο πάρκινσον είναι μια κοινή προοδευτική νευροεκφυλιστική διαταραχή που επηρεάζει περίπου δέκα εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Οι ασθενείς παρουσιάζουν κινητικές, γνωστικές, συμπεριφορικές και αισθητικές επιπλοκές. Η δυσκαμψία, ο τρόμος και η αδυναμία επηρεάζουν τους ανώτερους αεραγωγούς και τη μυϊκή αναπνευστική αντλία δημιουργώντας αναπνευστική δυσλειτουργία που αποτελεί κοινή αιτία θανάτου. Τα μοντέλα αναπνευστικής δυσλειτουργίας περιλαμβάνουν δευτερογενείς περιοριστικές αλλαγές λόγω ακαμψίας του θώρακα και τυπικά συμπτώματα δύσπνοιας και υπνηλίας κατά τη διάρκεια της ημέρας λόγω υποξίας και οξέως συριγμού. Μείωση πνευμονικών όγκων εμφανίζεται λόγω κυφοσκολίωσης και απόφραξη ανώτερων αεραγωγών με υποφωνία. Παρατηρείται μη φυσιολογικός έλεγχος της αναπνοής ο οποίος οδηγεί σε μειωμένη αντίληψη της δύσπνοιας. Αυτό συμβαίνει διότι η εξέλιξη της νόσου περιορίζει την ανοχή του ασθενούς στην άσκηση τοποθετώντας τα αναπνευστικά προβλήματα σε δεύτερη μοίρα.

Περισσότερα...